وقتی ژوئن شاهد مرگ آتنا در یک تصادف عجیب و غریب است، او بر اساس انگیزه عمل می کند: او شاهکار تازه تمام شده آتنا را می دزدد، رمانی تجربی درباره کمک های ناگفته کارگران چینی در طول جنگ جهانی اول. پس چه می شود اگر جون رمان آتنا را ویرایش کند و آن را به عنوان اثر خودش برای نماینده اش بفرستد؟ پس چه می‌شود اگر به ناشر جدیدش اجازه دهد نام او را به عنوان Juniper Song تغییر دهد – که با عکس نویسنده‌ای مبهم نژادی کامل شده است؟ آیا این تکه از تاریخ، هر کس که باشد، شایسته گفتن نیست؟ این همان چیزی است که ژوئن ادعا می کند و به نظر می رسد فهرست پرفروش های نیویورک تایمز با آن موافق است. اما جون نمی تواند از زیر سایه آتنا دور شود و شواهد در حال ظهور، موفقیت (دزدیده شده) جون را در اطراف او تهدید می کند. در حالی که ژوئن برای محافظت از راز خود تلاش می کند، او دقیقاً متوجه می شود که برای حفظ آنچه که فکر می کند لیاقتش را دارد تا کجا پیش خواهد رفت. Yellowface با صدای اول شخص کاملاً فراگیر خود با سؤالاتی در مورد تنوع، نژادپرستی و تملک فرهنگی و همچنین بیگانگی وحشتناک رسانه های اجتماعی دست و پنجه نرم می کند.
